bugüne dek hiç saklamadım sevgimi haykırdım dört bir yandan yalnızlığında hep beni buldun yanı başında çünkü ben hiç terk etmedim seni ne zaman uçurumun kenarına geldin sevgime tutundun ne zaman mahsun bir çocuk gibi ağladın açtım kollarımı sana koşup sarıldın oysa ben hep yarım kaldım ben hep senin tarafından yarı yolda bırakıldım üzerinde yürüdüğüm o incecik çizginin bir aşk yanına, bir nefret yanına düşüp duruyorum perişanım artık savrulmaktan, düşüp kalkmaktan sen değil miydin asiliğime hayran olan şimdi sevgim gibi tutmuyorum nefretimi de haykırıyorum işte senin için yaptıklarıma boşmuş gibi davranmandan NEFRET EDİYORUM üzerimde yarattığın hiçlik duygusundan NEFRET EDİYORUM bir seviyor bir umursamıyor ruh halinden NEFRET EDİYORUM beni hapsettiğin bu sadakatsiz aşkından NEFRET EDİYORUM sana nefretim kan kırmızı... Nasıl oluyor bilmiyorum ama bunu da bil istiyorum seninle olmak istiyorum kanaya kanaya yaşamak istiyorum son nefesime kadar yana yana SENDEN NEFRET EDİYORUM
Bir sayı ne kadar derinden acıtabilir ki? sende düşündün mü acaba? öğrenmeyi istedim, uzattım sana elimi.. bulamadım ne bir ses, ne bir nefes... gözyaşlarım yastığıma düşerken ruhum beyhude savruldu sokaklarda yine yoktun yanımda şimdi anılarımızla dolu benliğimde bomboş ve yalnızım
Yıldızlara dokunabildiğim, Yağmurun yüreğime değdiği, Toprak kokusunun içime işlediği Düşler ülkesinden geliyorum... Bir gece ansızın yıldız kaydı, Ve bir dilek tuttum Ya tutarsa :)
