Sana Nefretim Kan Kırmızı

bugüne dek hiç saklamadım sevgimi haykırdım dört bir yandan
yalnızlığında hep beni buldun yanı başında
çünkü ben hiç terk etmedim seni
ne zaman uçurumun kenarına geldin
sevgime tutundun
ne zaman mahsun bir çocuk gibi ağladın
açtım kollarımı sana koşup sarıldın
oysa ben hep yarım kaldım
ben hep senin tarafından yarı yolda bırakıldım
üzerinde yürüdüğüm o incecik çizginin
bir aşk yanına, bir nefret yanına düşüp duruyorum
perişanım artık savrulmaktan, düşüp kalkmaktan
sen değil miydin asiliğime hayran olan
şimdi sevgim gibi tutmuyorum nefretimi de
haykırıyorum işte
senin için yaptıklarıma boşmuş gibi davranmandan
NEFRET EDİYORUM
üzerimde yarattığın hiçlik duygusundan
NEFRET EDİYORUM
bir seviyor bir umursamıyor ruh halinden
NEFRET EDİYORUM
beni hapsettiğin bu sadakatsiz aşkından
NEFRET EDİYORUM
sana nefretim kan kırmızı...
Nasıl oluyor bilmiyorum
ama bunu da bil istiyorum
seninle olmak istiyorum kanaya kanaya
yaşamak istiyorum son nefesime kadar yana yana
SENDEN NEFRET EDİYORUM